Η 6η Μαρτίου έχει θεσπίστει και καθιερωθεί ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της βίας στο σχολείο. Πιο συγκεκριμένα, για το 2023, από 6 έως και 10 Μαρτίου (εγκύκλιος) δύναται να λάβουν χώρα στα σχολεία διάφορες σχετικές δράσεις με στόχο τον περιορισμό της σχολικής βίας και του σχολικού εκφοβισμού, καθώς και την καλλιέργεια των διαπροσωπικών σχέσεων των μαθητών.
Προσοχή! Σε όλα τα τραγούδια γράφω τις τάξεις, για τις οποίες προτείνω το καθένα!
Είναι ωραία η ζωή, να το θυμάσαι Γι' αυτό δεν πρέπει και δεν θέλω να φοβάσαι Κι αν κάτι ακούσεις, που ίσως δεν το καταλάβεις Να έρθεις πρώτα εδώ, να μου το επαναλάβεις Αν κάτι στο σχολείο, σε ανησυχήσει Κι αν έρθει κάποιος ξαφνικά και σ' ενοχλήσει Αν νιώσεις μέσα σου ή αισθανθείς τον πόνο Μόνο ένα πράγμα να θυμάσαι θέλω μόνο... ΜΙΛΑ, για ότι σου συμβαίνει ΜΙΛΑ Για ότι σε τρομάζει, ΜΙΛΑ Κανείς δεν είναι μόνος του, εδώ ΜΙΛΑ, γιατί για όλα υπάρχει λύση Ποτέ μην φοβηθείς, την δύση Ο ήλιος στο πλευρό σου θα' μαι εγώ Μην δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ Μαζί θα βρίσκουμε, την άκρη Παντού θ' ακούγεται, η φωνή σου Γονείς και φίλοι, είναι μαζί σου Και η καινούρια σου παρέα το ‘’’’ME TOO’’’’!!! ΜΙΛΑ…κι εσύ…κι εσύ…κι εσύ, σε μένα Μαζί να γίνουμε, όλοι ένα… Να φτιάξουμε ένα κόσμο, καθαρό…. Αν το οτιδήποτε, εντύπωση σου κάνει Αν ότι ξέρεις και γνωρίζεις, δεν σου φτάνει Αν κάτι νιώθεις, πως δεν είναι αυτό που πρέπει Και βλέπεις κάτι, που κανένας δεν το βλέπει Αν κάποιος άγνωστος, στο δρόμο σου μιλήσει Κάτι περίεργο σου πει ή σου ζητήσει Αν νιώσεις μέσα σου ή αισθανθείς τον τρόμο Μόνο ένα πράγμα να θυμάσαι θέλω μόνο... ΜΙΛΑ, για ότι σου συμβαίνει ΜΙΛΑ Για ότι σε τρομάζει, ΜΙΛΑ Κανείς δεν είναι μόνος του, εδώ ΜΙΛΑ, γιατί για όλα υπάρχει λύση Ποτέ μην φοβηθείς, την δύση Ο ήλιος στο πλευρό σου θα' μαι εγώ Μην δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ Μαζί θα βρίσκουμε, την άκρη Παντού θ' ακούγεται, η φωνή σου Γονείς και φίλοι, είναι μαζί σου Και η καινούρια σου παρέα το ‘’’’ME TOO’’’’!!! ΜΙΛΑ…κι εσύ…κι εσύ…κι εσύ, σε μένα Μαζί να γίνουμε, όλοι ένα… Να φτιάξουμε ένα κόσμο, καθαρό…
Εδώ θα βρείτε τους στίχους του τραγουδιού με εικόνες, τις οποίες συμπλήρωσε η εξαίρετη συνάδελφος Νικολέτα Προδρόμογλου, και την ευχαριστώ ιδιαίτερα για αυτό.
Θύμα, θύτης, θεατής
ποιον διαλέγεις απ’ τους τρεις;
Και ποιος θα ‘θελες να είσαι,
αν δεν είσαι αυτός που είσαι;
Αν το φόβο επιλέξεις
ή τον άγριο σου εαυτό
ή και την αδιαφορία
σαν λιγότερο κακό…
Άκου, έχω να σου πω:
Ένα είναι και το αυτό!
Φίλοι όλοι, μια παρέα
μήπως είναι πιο καλά;
Να περνάμε όλοι φίνα
στο σχολειό, τη γειτονιά.
Δώσε τώρα μια ευκαιρία
να νικήσει το καλό.
Ξέχνα τις κακοτροπιές
απ’ τον κύκλο αυτό βγες.
Ένα έχω να σου πω:
Την αγάπη, ξέρω, θες!
Κι αν καμιά φορά νικήσει
η φασαρία κι ο καβγάς,
ένα δρόμο μόνο βλέπω,
θα τον βρεις αν το ζητάς.
Ένα δρόμο μόνο βλέπω,
της αγάπης, της χαράς.
Κάθε μέρα ξημερώνει
μ΄ έναν ήλιο σκοτεινό.
Ξέρεις τι σε περιμένει·
αιμοβόρο μυστικό.
Κάθεσαι πάλι στην άκρη
σε έναν κόσμο, μοναχός.
Εύχεσαι την κάθε ώρα
να μην ήσουν ορατός.
Όμως, νάτα πάλι φτάνουν
τα αρπακτικά πουλιά,
δείχνουν τα γαμψά τους νύχια,
μα τους λείπουν τα φτερά.
Κάτι ψάχνουνε σε σένα,
κάτι αλήθεια τούς τραβά,
δεν το ξέρεις, σε φοβούνται
και γι΄ αυτό χτυπούν σκληρά.
Μην αφήνεις τη βροχή που πληγώνει,
κάθε μέρα την ψυχή να ματώνει.
Σήκω σπάσε τον ανάξιο θόλο,
τελικά, μια κραυγή όλο κι όλο.
Κάθε μέρα στο τραπέζι,
μαύρο γάλα και σιωπή,
δε μιλάς, κοιτάς τον τοίχο,
ποιος αλήθεια ανησυχεί;
Στα βιβλία ζουν οι δράκοι,
στις ταινίες οι κακοί
μα στον κόσμο τον δικό σου
ολοζώντανοι ειν΄ εκεί.
Δεν τελειώνει αυτός ο δρόμος
όσο και να τον κοιτάς
και δεν ξέρεις άλλο δρόμο
και δεν ξέρεις πού να πας.
Κάποιος όμως σε ακούει.
Κάποιος όμως σου μιλά.
Ίσως έζησε τα ίδια.
Ξέρει από μοναξιά.
Μην αφήνεις τη βροχή που πληγώνει,
κάθε μέρα την ψυχή να ματώνει.
Σήκω σπάσε τον ανάξιο θόλο,
τελικά, μια κραυγή όλο κι όλο.
Μην αφήνεις τη βροχή που πληγώνει,
κάθε τι γελαστό να σκοτώνει.
Πάρε δύναμη και ρίξε τα τείχη,
μια ζωή ειν΄ αυτή, σου ανήκει.
Με το κεφάλι κάτω πάντα περπατάω,
ας είχα δύο φτερά στους ώμους να πετάω,
πόσο ακόμη να τ αντέξω,
φτάνει πια!
Ποιος είναι ο σωστός που βρίσκεται το
λάθος,
τι έκανα και μόνος έμεινα στο βάθος,
υπάρχει κάποιος να μ ακούσει,
φτάνει πια!
Μαζί μου τώρα μη γελάς,
δεν είμαι σάκος να χτυπάς,
αυτή είναι η ομορφιά στη γη,
ίσοι μα διαφορετικοί!
Τον πάγο όμως θα σπάσω πρέπει να ξεφύγω,
το φόβο που με πνίγει πρέπει ν' αποφύγω,
υπάρχει κάποιος να μ ακούσει,
φτάνει πια!
Μαζί μου τώρα μη γελάς,
δεν είμαι σάκος να χτυπάς,
αυτή είναι η ομορφιά στη γη,
ίσοι μα διαφορετικοί!
Εγώ κι εσύ μαζί.
Όταν η τύχη σου θα 'ναι φευγάτη,
και συ μακρυά απ' το ζεστό σου κρεβάτι,
Τότε θυμήσου τη χρυσή συμβουλή.
Εγώ κι εσύ μαζί,
Εγώ κι εσύ μαζί.
Εγώ κι εσύ μαζί.
Εγώ κι εσύ μαζί.
Τα βάσανά σου είναι και δικά μου,
και για τους δυο μας χτυπάει η καρδιά μου,
Δυο φιλαράκια με μια ψυχή,
Εγώ κι εσύ μαζί,
Εγώ κι εσύ μαζί.
Μπορείς αν θες
να βρεις πιο έξυπνους φίλους,
Να 'ναι μεγάλοι και πιο δυνατοί.
Μπορείς!!!
Αλλά να ξέρεις τη δικιά μου αγάπη,
δεν θα στη δώσει φιλαράκο κανείς...
Κι όσο περνάνε και φεύγουν τα χρόνια,
και η φιλία μας θα μένει αιώνια,
Είναι γραπτό μας μοίρα κοινή...
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί...!
Ένα παιδί σαν όλα τ’ άλλα είμαι κι εγώ
Ένα παιδί μοναδικό, ξεχωριστό.
Φίλος σου είμαι και σε αγαπώ.
Όλοι μαζί μια αγκαλιά στο λέω εγώ.
Εγώ κι εσύ, φίλοι μαζί μες στη ζωή.
Μια αγκαλιά, μια ευχή και δυο φιλιά.
Εγώ κι εσύ αγαπημένοι, ενωμένοι, ευτυχισμένοι!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Ένα παιδί σαν όλα τ’ άλλα είμαι κι εγώ!
Τυφλό, κωφό κι αυτό το αγαπώ!
Τι καροτσάκι, τι σκυλάκι για παρέα!
Με το παιχνίδι θα περνάμε εμείς ωραία!
Εγώ κι εσύ, φίλοι μαζί μες στη ζωή.
Μια αγκαλιά, μια ευχή και δυο φιλιά.
Εγώ κι εσύ αγαπημένοι, ενωμένοι, ευτυχισμένοι!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ, φίλοι μαζί μες στη ζωή.
Μια αγκαλιά, μια ευχή και δυο φιλιά.
Εγώ κι εσύ αγαπημένοι, ενωμένοι, ευτυχισμένοι!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!
Άνοιξ' την καρδιά σου,
εγώ είμαι εδώ,
στα προβλήματά σου
για να σού σταθώ
Στη νυχτιά, στο σκοτάδι,
θα 'μαι φως και σημάδι,
θα 'ρθω να σε βρω,
να σού πω μη φοβάσαι,
πια μονάχος δε θα 'σαι:
σ' αγαπώ
Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε
έναν κόσμο απ' αγάπη κι ελπίδα.
με χρώματα ουράνια θα βάψουμε
τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα
Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε
κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη
μ' ένα φιλί θ' ανταμώσουμε
μοναχά όπου υπάρχει αγάπη
Δώσ' μου τα όνειρά σου,
ξέρω να σού πω
πώς θα τα πετύχεις
μ' ένα μυστικό
Φτάνει εσύ να πιστεύεις,
πάντα να γυρεύεις
μέσα στην ψυχή,
της αγάπης το θαύμα
ξεπερνά κάθε τραύμα
και πληγή
Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε
έναν κόσμο απ' αγάπη κι ελπίδα.
με χρώματα ουράνια θα βάψουμε
τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα
Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε
κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη
μ' ένα φιλί θ' ανταμώσουμε
μοναχά όπου υπάρχει αγάπη
Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε
έναν κόσμο απ' αγάπη κι ελπίδα.
με χρώματα ουράνια θα βάψουμε
τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα
Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε
κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη
μ' ένα φιλί θ' ανταμώσουμε
μοναχά όπου υπάρχει αγάπη
Ν’ αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα,
τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους,
τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,
και πολύ ν’ αγαπάς τους ανθρώπους.
Τα θεριά ν’ αγαπάς και τ’ ανήμερα,
τα νησιά, τα ποτάμια, τ’ αστέρια.
Κι αν ποτέ σε πληγώσουν κατάστηθα
φίλοι, αγρίμια, λευκά περιστέρια,
ν’ αγαπάς, να ξεχνάς και να χαίρεσαι
τη δική σου γαλήνη και κείνα
που μ’ αγάπη το νου μας φωτίζουνε,
και βλασταίνουν αμάραντα κρίνα.
Αλλη μια μέρα άρχισε , θα πάω στο σχολείο
Μα μέσα μου θε να κρυφτώ από κάτω απ το
θρανίο
Τη βία σου πια δε μπορώ άλλο να αντικρίζω
Στα μάτια μου και στην καρδιά συνέχεια
δακρύζω
Με βλέπεις και γελάς και μ άλλους
κοροϊδεύεις
Νομίζεις είναι αστείο μα φίλε τα
μπερδεύεις
Κοίταξε λίγο μέσα σου στα βάθυ της ψυχής
σου
Και αν συνεχίσεις να γελάς είναι η ντροπή
δίκη σου.
Ένα ΟΧΙ θα πω στη βία ξανά
ΟΧΙ στο μπούλινγκ , στα χτυπήματα
Ένα ΟΧΙ θα πω δε θα χαλαστώ
Και σε όσους μ αγαπάνε θα στηριχτώ
Ηρθαν στιγμές που λύγισα , που άρχισα να
φοβάμαι ,
χίλιες φορές που ούτε καν θέλω να τις
θυμάμαι
Μα ένα όχι θα σου πω , σε σένα και στη βία
Στο μπούλινγκ , τα χτυπήματα και την
υποκρισία
Άκουσε φίλε καθαρά και βάλτο στο μυαλό σου
,
Άλλαξε πλώρη , τακτική είναι για το καλό
σου
Μάθε τους άλλους ν αγαπάς
όπως τον εαυτό σου
Αν θέλεις κάποιον στη ζωή να έχεις στο
πλευρό σου
Ένα ΟΧΙ θα πω στη βία ξανά
ΟΧΙ στο μπούλινγκ , στα χτυπήματα
Ένα ΟΧΙ θα πω δε θα χαλαστώ
Και σε όσους μ αγαπάνε θα στηριχτώ
Στίχοι:
Λάθη συμβαίνουν κι είναι πάντοτε ανθρώπινα
Όλοι μπορούνε να τα κάνουν δηλαδή
Και βασιλιάδες και θεοί κάπως απρόθυμα
Ζητούν συγγνώμη που χαλάσαν τη γιορτή
Με μια συγγνώμη όμως δεν γίνονται και
θαύματα
Ωστόσο, είναι μια πολύ καλή αρχή
Να ξεκινήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα
Να διορθώσουμε τα λάθη όλοι μαζί
Μαζί μπορούμε να πετύχουμε τα αδύνατα
Να ξαναφέρουμε χαμόγελα στη γη
Μαζί θα φτιάξουμε καινούργια
αριστουργήματα
Γιατί είναι το «μαζί» μια λέξη μαγική
Υπάρχουν χέρια που φυτεύουν ένα δέντρο
και άλλα χέρια που του βάζουνε φωτιά
υπάρχουν χέρια που σαν πέσεις σε σηκώνουνε
ξανά
σίγουρα θα 'χεις συναντήσει δύο χέρια σαν
κι αυτά
Υπάρχουν χέρια που πατάνε την σκανδάλη
και άλλα χέρια που προσφέρουν γιατρειά
υπάρχουν χέρια που χτυπάνε χέρια αλύπητα
σκληρά
ίσως μια μέρα συναντήσεις δύο χέρια σαν κι
αυτά
Υπάρχουν χέρια που έχουν μάθει να σου
δίνουν
και άλλα χέρια που ζητάνε μοναχά
υπάρχουν χέρια που τις νύχτες σε χαϊδεύουν
στοργικά
σίγουρα θα 'χεις συναντήσει δύο χέρια σαν
κι αυτά
Υπάρχουν χέρια που απ' το άδικο έχουν
σφίξει
έχουνε σφίξει και έχουν γίνει μια γροθιά
και μ' άλλα χέρια έχουν σμίξει για να
σβήσουν τη φωτιά
ίσως τα χέρια τα δικά μας να 'ναι χέρια
σαν κι αυτά
Βλέπω κι απόψε εδώ μέσα κάτι χέρια
χειροκροτάνε και μας δίνουνε χαρά
θα 'θελα λίγο να σηκώσουμε τα χέρια μας
ψηλά
να τραγουδήσουμε παρέα με δυο χέρια σαν κι
αυτά
"Υπάρχει μια πόλη όπου ζουν μόνο όργανα, η Μελωδιούπολη. Όλα κυλούσαν όμορφα, ώσπου μια ημέρα τα όργανα μπερδεύτηκαν! Τα έγχορδα με τα πνευστά και τα κρουστά, έγιναν ένα! Ποιος θα τα βοηθήσει; Δύο ντετέκτιβ αναλαμβάνουν να λύσουν το μυστήριο, μα τελικά θα πρέπει να τους βοηθήσει κάποιος."